خواستگاران

سلام.
این وبلاگ شرح حال خواستگاراییه که به خودشون زحمت میدنو پامیشن میان خونمون برای امر خیر و گهگاهی مطالب نسبتا مفیدی که شاید برای مجلس خواستگاری به دردتون بخوره!

آدرس وبلاگ قبلی من: http://khastegara.blogfa.com

سوال

يكشنبه, ۴ خرداد ۱۳۹۳، ۰۸:۳۴ ب.ظ


یه آقایی گفته:

راستش من 27 سالمه و خیلی نیازه به همسر داره آزارم میده ولی چون تا الان و همچنان در حال درس خوندن بودم و هستم نمیتونستم کار کنم و خودمو از نظر مالی برای ازدواج آماده کنم.

یک نظریه هست که میگه در این شرایط شما باید ازدواج کنید اما با دوره عقد طولانی تا بتونید خودتونو آماده کنید. اما فکر نمی کنم باز هم خانواده های دخترا به این کار راضی بشن. مثلا خود من شخصا اگه کسی بیاد خواستگاری خواهرم و هنوز سربازی نرفته باشه و کار هم نداشته باشه مخالفت می کنم برای همین گفتم با شما به عنوان خواهر کوچکتر مشورت کنم ببینم نظر شما چیه البته منظورم نظر شخصیتون بعلاوه نظر کلیه دخترا و خانواده هاشون هست.

اینم بگم که من دانشجوی دکترا هستم و واقعا نمیدونم در آینده چه اتفاقایی میفته که بخوام از الان براش برنامه ریزی کنم.



         عقد طولانی.... دختران حاضر در جمع، آیا با عقد طولانی مدت برای اینکه طرفتون خودشو جمع و جور کنه موافقید؟! یا باید از اول تمام و کمال بیاد خواستگاری؟

 

         تحصیلات یا کار؟ کدام برای شما ارجحیت داره؟!

به عنوان مثال:

الف) یک تاجر که دیپلم داره و بعد از ازدواج تازه میخواد تصمیم بگیره ادامه تحصیل بده.

ب) دانشجوی دکترایی که بعد از اتمام درسش و ازدواج با شما تازه میخواد کار کنه.

کدام را انتخاب می کنید؟!

  • ستاره بانو

نظرات (۴۵)

دوستان من ۱۸ سالمه و دوباره برای کنکور میخونم ،خانواده پسره خیلی اصرار دارن و همش زنگ میزنن ،وبقیه میگن حالا بزار بیان یه شب خاستگاری ،نمیدونم قبول کنم بیان خاستگاری یا خیر؟؟خب با درس خوندنم مشکل ندارن ولی من من یه سوالی ذهنمو مشغول کرده اگه اینو قبول کنم ،ممکنه کیس های دیگرو از دست بدم🤔خیلی گیج شدم و میگم اگه اینو رد کنم و بش فرصت ندم ،شاید دیگ بهتر از این پیدا نشه 

  • وب سایت انکوباتور
  • جواب ها جالب بودن
    من 21 سالمه و مورد دوم رو انتخاب میکنم.
     تضمین آینده ی شغلی و درآمد مهم تر از تحصیلاته. البته این که قصد ادامه تحصیل هم داشته باشند عالیه. چون من خودم هم الان میخوام برای کنکور ارشد آماده شم و تحصیلات خودم برام مهمه. اما برای همسرم کارش مهم تر از تحصیلاته.
    چه بسا خیلی از افراد هستن که مدرک کارشناسی، ارشد یا حتی دکترا دارن اما به اندازه یه آدم دیپلمه هم چیزی نمیفهمن و اخلاق های بچه گانه دارن(اهانت نباشه. منظور من کلیه) پس خیلی نمیشه روی تحصیلات حساب باز کرد. خصوصا تو این دورو زمونه که کلی تحصیل کرده ی بیکار داریم...
    من یه دختر24ساله ام که با یه پسر دانشجوی ترم آخر ارشد دانشگاه تهران که هم سن هستیم عقدکردم و قراره هردو ادامه تحصیل بدیم...
    شوهرم امتحان دکترا داره امسال و منم امتحان ارشد قراره که بخونیم و هردومون تهران قبول شیم دوتامون خیلی انگیزه داریم و ان شاالله ک قبول میشیم که بتونیم بریم خابگاه متاهلی و زودتر بریم زیر یه سقف...
    ازنظرمن اگر پسری که انتخاب میکنیم واقعن ارزششو داشته باشه حتا بایه شرایط خیلی سخت مثل الان ما میشه یه زندگی خیلی شیرین داشت...
    ماهردو خیلی راضی هستیم...رشد کردن و به کمال رسیدن درکنارهم لذت بخشه...
    بنظرم چه دخترا چه پسرا با سخت گیری الکی طعم شیرین درکنارهم بودنو از خودشون نگیرن...

    عقد طولانی اشتباه محضه !!!!
    من خودم 4 ساله در نامزدی و عقد به سر می برم . دائم باید به این و اون جواب پس بدم پس کی میریم خونه بخت ؟
    همسرم مقیم یک کشور دیگه است و من بخاطر شرایط شغلیم اینجا هستم ! تا یک سال و نیم دیگه هم نمی تونم به رفتن فکر کنم !!!
    قراره عروسی رو بگیریم من اینجا باشم اون اونجا تا بعد ببینیم چی میشه !
    اما همچنان با فامیل و همکار و دوست و آشنا درگیرم و این اواخر دیگه نمیخوام با کسی مراوده داشته باشم چون دائم باید به این سوال جواب بدم !!! (پس کی میری سر خونه زندگیت !!!)

    به نظر من اگه دختری رو در نظر داری یکی دو سال باهاش دوست باش بعد نامزد و عقد کن توی این مدت هم کارت رو روبه راه کن چون با جیب خالی و داشتن مدرک نمیشه زندگی کرد !!!
    مخارج عروسی ..رهن خونه ...مهمونیها ....هدیه ها ....وسایل اولیه برای خونه ...... دست کم 100 میلیون به بالا پول میخواد
  • فاطمه سادات
  • من با نظر هنگامه موافقم!
    نمیشه هر دو گزینه رو انتخاب کرد؟؟؟
    من توصیه ام به این برادر عزیز اینه که برن دنبال کار ... هر کاری ... اگر الان تو سن 27 سالگی وارد بازار کار نشن توی سن 32 سالگی بعد از اتمام تحصیلات دیگه خیلی سختر میشه ... یه ادم مسن بی تجربه ... چون الان نوشتن که دانشجوی دکتری هستند ... حتی شده یه کار نیمه وقت هم باشه خیلی خوبه ... نکته دوم اینکه برادر بی پولی زن نگیر ... توصیفی که اول جمله کردی مشخصه دردت چیه ... ولی با بی پولی زن گرفتن از چاله دراومدن افتادن تو چاهه
    من قطعادومی.
  • مهدی عبدالهی
  • بچه ها منم الان 27 سالمه و دارم میرم خواستگاری
    تازه فوق رو تموم کردم و میخوام برم سربازی
    شکر یک کتاب نوشتم میتونید ببینید و 2تای دیگه هم مینویسم انشالله
    http://speak-arabic.blog.ir/
    ولی درآمدش اصلا جالب نیست مگه چندبار تجدید چاپ بشه
    اما از خونواده یک آپارتمان بهم رسیده
    علاقه شدیدی هم دارم که اختلاف سن داشته باشیم
    حالا نمیدونم آخر عاقبتش چی میشه
    ولی بعضیا بدون در نظر گرفتن سربازی و شغل خیلی با روی خوش آدم رو راه میدن خونشون
    نمیدونم از قحطی شوهره یا پول بابام
    بنظرم زنم 18 یا 19 سالش باشه مناسبه

    آیا افکار من قرون وسطاییه؟
    شخصا من به نظرم بهتره که با طرفم با هم زندگی مان را بسازیم و برای همین خیلی پول و داراییش برایم مهم نیست.. و به همین دلیل هم به نظرم در سؤال دوم، گزینه ب بهتر هست چون اون موقع افراد با هم سرما ی مادی شان را فراهم می کنند و خوب این به نظرم شیرین تره.. یعنی راه برای بالا رفتن مادی هنوز باز باشه و برای اینده مان زحمت بکشیم.
    از نظر من اصلا ایراد نداره
    یه مرد اگه یه مرد واقعی باشه خودم به شخصه 1قرن هم حاضرم فقط عقد بمونم
    سلام دوست عزیز

    منم میتونم نظرمو بگم ؟؟؟

    بنظر من دوران عقد بیشتر از 6 ماه نباید باشه

    حالا چه تضمینیه مرد بعد از چند سال دوران عقد همه چیزش تکمیل شه

    و از نظر من تحصیل و کار در کنار هم قشنگه وضع مالی متوسط و حداقل لیسانس یه کارمند دیگه
  • دخترک بهار
  • هیچ کس کامل مطلق نیست و فراهم کردن همه چیز کنار هم میشه اما به آدم خیلی فشار میاد
    اما متاسفانه خانواده ها و البته شرایط جامعه و سطح توقعات بعضی از دخترا طوری شده که خانواده دختر هیچ وقت چنین ریسکی نمی کنن که مدت عقد طولانی باشه مگر چقدر شناخت داشته باشن و یا فامیل باشن.
    با اینکه خیلی بهتره که امکانات ازدواج و برای جونا فراهم کنیم اما ...
    البته هستن خانواده هایی که قبول می کنن ناامید نشین انشاالله درست میشه
    همیشه بهاری باشین
    سلام ستاره جان.تبریک دیرهنگام منو بپذیر عزیزم.امیدوارم خوشبخت باشید.
    اما در رابطه با موضوع این پست ،از نظر من صرف داشتن تحصیلات یا شغل و درآمد خوب ملاک نیست. باید همه ی جوانب رو به هم در نظر گرفت. شاید دخترخانومی تحصیلات عالی یکی از معیارهای ازدواجش باشه ولی وقتی با طرف مقابل صحبت میکنه متوجه میشه که از جهات دیگه با هم توافق ندارند. اما اگر از همه نظر با هم توافق و سازگاری داشته باشند اون وقت میشه برای مدتی بیکاری و مشکلات تابعه رو تحمل کرد.
    1-سلام عزیزم ، بستگی به تحصیلات دختر هم داره
    من خودم دانشجوی دکترا هستم و ترجیح میدم با پسری که از نظر تحصیلات هم خوانی داره ازدواج کنم و عقد طولانی رو هم ممکنه تحمل کنم تا طرف مقابلم خودشو جمع و جور بکنه
    2- برای من 50 50 هستش یعنی هم باید تحصیلاتش کافی باشه و هم شغلش، یعنی یکی بدون اون یکی برای من قابل قبول نیست ، هر چند ممکنه برای یه مدت کوتاه هم بیکاری طرف مقابلم رو تحمل بکنم تا درسش تموم بشه و بتونه خودشو جمع و جوربکنه
    من شخصا اگر یک پسر که تحصیلاتش خیلی بالاست بیاد خواستگاریم ...حتی اگر پول نداشته باشه هم بهش جواب میدم
    معیارها دخترا متفاوته...
    ایشون باید بره جاهای مختلف خواستگاری تا دختری شرایط ایشون رو بپذیره ...
    بنظرم این آقا می تونه همزمان هم درس بخونه هم کار کنه
    مورد اینجوری زیاد دیدم
    ولی باز اولویت با ازدواجشه
    بره دنبال کار
    ازدواج کنه
    زندگیش که رو غلطک افتاد دوباره بره سراغ درسش
    درس که دیر نمیشه
    ازدواج دیر میشه
    من با عقد طولانی موافق نیستم.معمولا این طوریه که شرایط کار برای یک فرد دکترا راحت فراهم میشه .پس بهتره ازدواج کنن و بعد خیلی سریع دنبال کار باشن. از همین الان هم دنبال کار باشن...

    امام عصر (عج): «ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نمی بریم.»

    میلاد مولامون امام عصر (عج) بر شما مبارک باد.

    با راهکارهای کاربردی و راحت برای ابراز علاقمون به مولامون در خدمتتون هستم.

    موفق باشید.

    فکر می کنم با توجه به شرایط فعلی جامعه و چیزی که عرف و معمولی شده، دو سال عقد موندن کاملا طبیعیه.
    در واقع من کمتر زوجی رو دیدم که زیر یه سال عقد بوده باشن. این فرصت برای خانواده دختر هم خوبه که جهیزیه رو آماده کنن و مقدمات ازدواج رو بچینن و...

    در مورد اون دوتا گزینه بیشتر روحیه و شخصیت طرف مهمه تا تحصیلات یا کارش.
    من تحصیلاتو ترجیح میدم اما از عقد طولانی مدت بدم میاد
    عقد طولانی اثرات مخرب روحی رو برای دو طرف داره
    در ضمن از حیث مالی هم برای پسر در زمان عقد خرج بیشتری هست و هزار جور باید پول بده
    و اینا یعنی پس رفت نه پیشرفت
    اگر دختر سازگار باشه میتونه یه مدت با سختی بگذرونه و با پول خانواده ها زندگی مشترکی رو شروع کنن
    البته اگر پسر اهل کار کردن باشه که فهم اینم روش داره
    به سن دختر و توقعش هم ربط داره
    کاش حداقل موقع شروع دوره ی دکترا میتونستن یه کار پاره وقت ردیف کنن که دیگه دستشون تو جیب خودشون باشه و مستقل باشن
    من   عقد خیلی طولانی رو قبول ندارم اما خب دوسال رو میشه یه کاریش کرد
  • ماهان عمید
  • بعد از خوندن این مطلب، و با مشاهده تطبیق یک به یک بین من و "یه آقایی" دچار تحول شدیدی شده و کلا از راهی که در پیش گرفتم و به اینجا رسیدم احساس ندامت کردم! و ذکر "چه قدر بدبختم" را روز و شب با خود زمزمه می نماییدم !!!
    و اینگونه شد که خیلی متنبه شده و تصمیم گرفتم حضورم رو در بازار و صنعت برای کسب درآمد به هم برسونم و از این زندگی منسوخ طلبه گونه بیرون کشیده و پای در کفش دیگری کنم، باشد که بی عرضه به نظر نیایم!
    و من الله خیلی چیزا.
    سلام... 
    خیلیا درست گفتن به شرایط سنی دختر، خود آقا پسر و خانواده ها بستگی داره اما من اگه خودم بودم با اینکه سنمم نه اونقد بالاس و نه اونقد پایین ولی کنار میومدم
    چقدر شبیه منه.
    نکنه خودم پیام دادم خبر ندارم؟
    من به شخصه به تحصیلات اهمیت زیادی میدم
    دوره اشنایی و عقد میتونه طولانی بشه و یا دختر و پسر اول زندگیشونو با قناعت بیشتری شروع کنن
    بین دوموردی که مثال زدین مورد دوم(دانشجوی دکترایی که بعد از اتمام درسش و ازدواج با شما تازه میخواد کار کنه.) رو ترجیح میدم
    به به عروس ستی! دیگه زدی تو کار مشاوره‌ی ازدواج، هییییییییی ببین این شوهر چه می‌کنه :)
    ستی جون من و شوهرم هر دومون موقع ازدواج دانشجو بودیم، هردومون هم قصد ادامه تحصیل تا مقطع دکترا رو داشتیم (یعنی هنوز داریم !). البته شرایط شروع زندگی رو نداشتیم، پس مجبور بودیم حدود دو سال عقد باشیم. 
    توی اون دوران هر دومون هم درس خوندیم هم کار پاره‌وقت داشتیم. با وجود دلمشغولی زیاد هردومون توی همون بحبحه‌ی کار ودرس همزمان فوق لیسانس هم توی دانشگاههای خوب سراسری قبول شدیم. 

    نتیجه گیری:
    ۱. میشه هم درس خوند، هم کار کرد، هم با قناعت یه زندگی ساده رو شروع کرد.
    ۲. طولانی شدن عقد بدون مشکل نیست ولی مدیریت کردنش هم غیرممکن نیست. من هنوز هم خاطرات شیرین اون دوران با تمام سختیش که یادم میاد... اصصصصصن یه وضعی :))))
    ۳. این آقا باید بره دنبال یه کار پاره وقت، پدر مادش هم یه کم دست تو جیب کنن و کمکش کنن تا یه زندگی ساده رو بتونه انشالله شروع کنه.


    سلام

    یعنی این آقا 27 سالشه بعد هنوز از خانوادش هزینه هاشو میگیره؟! خوب درس به کنار تا الان باید یک کار حداقل پاره وقت داشته باشه باید از خیلی قبل تر کار داشته باشه، نمیشه که درس رو بهونه کرد، مثلا اگه کسی خواست فوق دکترا بخونه باید تا اوون موقعه بیکار باشه؟؟!

    این چیزا جربزه ی یک مرد رو نشون میده، من با عقد طولانی شاید مشکل نداشتم ولی با بی فکری مشکل دارم. البته من ازدواج کردما دی: همسرم اون موقع مثل این آقا بود اما درست از زمان قبولی دکتری کار تمام وقت هم داشت تازه مستقل هم زندگی می کرد اون هم بدون کمک خانوادش! به این میگن مـــــــــــــــــــــــرد!

    سلام.

    موضوع خوبیو مطرح کردید.

    عقد طولانی کاملا بستگی به فرهنگ دو خانواده و شرایط برخوردشون و درک زوج تازه رو داره. اگر خانواده ها واقعا سطح آگاهیشون بالا باشه و اهل دخالت و اذیت کردن نباشند میشه عقد دورانش طولانی باشه؟ البته گزینه های دیگه ای هم هستند. اینکه زوج چند سالشونه؟ چند تا بچه می خوان؟ دیر نشه واسشون و...

    تحصیلات برای من ارجحیت داره. کسیکه باهوش و زرنگ باشه، کار براش هست. انتخاب من گزینه ب هست. با اون تاجر دیپلمه نمیتونم بحث سیاسی یا اجتماعی کنم. نمیتونم از فلسفه و هنر و .... براش بگم چون اون فقط قیمت دلار و نوساناتشو پیگیری میکنه.

    دانشجوی دکتری امکان نداره و محاله یک کار پاره وقت واسش جور نشه. چند جا تدریس میگیره و برای استارت زندگی خوبه. تا در دوران عقد کار تمام وقت پیدا کنه. و وعده های خدا رو هم جدی بگیریم... واقعا با ازدواج و توکل به خدا روزی و رزق میرسه. یه کم قناعت و سازش و صبوی می خواد.

    دانشجویی که یک کار ساده داره میشه باهاش سازش کرد اگر که:  هم فکر و هم زبون و هم دل و اهل محبت باشه. 

    سلام من داداشم با خانمش هر 2 درس میخوندن و در امد خوبی دارن و ی نسبت فامیلی هم داریم و بنابه شراایط درس خوندن حاضر شدن خونشون 5 ساله عقد هسن ب نظر من تا2 سال مشکلی نیس ولی اگه اینجوری بشه بیشتر 2سال با توجه ب چیزی ک دیدم میگم خوب نیس...برای منم خخخخیییلللییی 2 ا کنید....
  • یه پسر قانع
  • ببخشید تقبل هزینه چراجی بینی و کاشت مو رو فراموش کردم بگم
    با تشکر مجدد
  • یه پسر قانع
  • من با این که بیکار باشمو سربازی نرفته باشمو برم خواستگاری زیاد مشکلی ندارم اما زیاد نمی تونم دوران عقدو تحمل کنم باید سریع ازدواج کنیم به هر حال این وظیفه دختره که پدرش پولدار باشه و بتونه از پس جهزیه و رهن یا خرید خونه و سورو سات عروسی و مخارج روزانه زندگی و خرج و مخارج نوه و کادو ماشین به دوماد دادن و آخرشم یه جا گذاشتن یه ارثیه توپ واسه دخترش (در واقع همون دومادش) بر بیاد
    با تشکر
    سلام. به عنوان مامان دو دختر جوان، باید بگم نه من و نه دخترام با هیچ کدوم از دو گزینه موافق نیستیم. همونطور که اکثر دوستان گفتند کار حتی اگه نیمه وقت هم باشه لازمه.مسکن رو هم معمولا خانواده پسر تامین می کنن. ضمنا اصلا با عقد طولانی مدت موافق نیستم. چون مشکلات زیادی رو بخصوص برای دختر و خانواده اش ایجاد میکنه.
    اگه واقعا قصد ازدواج داریدهرچه زودتر به فکر یه کار نیمه وقت باشید، حتی اگه درستون طولانی بشه.
    بنظر من عقد طولانی مدت به شرایط و سن دختربستگی داره من خودم دوست ندارم عقدم طولانی باشه ولی اگر چند سال قبل بود که دانشجو بودم شاید مشکلی با عقد طولانی نداشتم در مورد سوال بعدی من هیچ کدومو دوست ندارم هم کار مهمه و هم تحصیلات. این یه حقیقته که تو جامعه الان بدون پول نمیشه زندگی خوبی داشت متاسفانه
    میبینم که مشاوره ازدواج هم میدی!  اگه دکتر گلزاری بفهمه براش رقیب پیدا شده.....  وای وای وای :))
    دو مورد مثال هایى هم که زده شد باید بگم هیچ کدوم.
    براى مثال کسى که دانشجوى ارشد باشه و کار هم داشته باشه(نیمه وقت)مناسب تره.
    به نظرمن تحصیلات و کار با هم!!هر دوش هم در سطح متوسط و قابل پیشرفت.چون واقعا براى پسرا سخته همه چى رو بگتو یه مدت زمان کم تکمیل کنن.بعدشم مگه ازدواج واسه کامل شدن نیس اینم یه جنبشه پس.
    براى همین من فکر میکنم از معیار کار و درس هر دو 50درصد انتخاب میکنم.
    ولى در مورد دوران عقد نظر خودم و خانوادم یکیه.مدت طولانى باعث مشکلات زیادى میشه.

    پیشنهادم به شما:به کار بچسبید.یا کار نیمه وقت پیدا کنید .
    چیزى که بدونید بعد از اتمام درستون دست و بالتون رو میگیره.
    درس اکتسابیه بعد از ازدواج هم میشه خوندش.ولى با وضع اقتصادى موجود اصلا نمیشه بدون کار و شغل زندگى کرد.
    وعده هاى خدا رو هم جدى بگیرید.شما قدم براى ازدواج بر دارید ایشاالله برکاتش رو از جانب خدا میبینید.

    من خودم با یه دانشجویی که کار نداشت ازدواج کردم و سال دوم عقدمم.
    هم برای خودم هم خانواده م این مهم بود که کارهای پاره وقت بسیار کوچیک گاهی انجام می داد و توی خواستگاری هم در عین اینکه صادقانه گفت بیکاره ولی گفت بعد ازدواج دنبال کار پاره وقت تو دانشگاهشون می خواد  بره و این برامون معنی ش این بود که جنم کار کردن داره. البته بابام خودش تو این دوسال همیشه بهش گفته فعلا خودشو زیاد درگیر کار نکنه که به درسش ضربه بزنه.
    و اینکه من خودم دانشجو بودم و دنبال ادامه تحصیل تا مقاطع بالا. لذا دنبال دختر دانشجو باشید که قصد ادامه تحصیل داره.
    در حال حاضر با همه مسائل عاطفی من تحمل ادامه ی عقد رو بیش از همسر دارم و خودش بیشتر مشتاق شروع زندگیه و دنبال کار و خونه و... کلا تا وارد زندگی نشید شاید نفهمید این عقد طولانی چطور میتونه صبرتونو تموم کنه.
    البته همسر من دانشجوی مقاطع پایین تری بود و شایداگر دکترا بود و بیکار بیکار نمی تونستم بپذیرم. به هرحال برای یک دانشجوی دکترا کار پاره وقت تدریس پروژه های مختلف پیدا میشه. یه آب باریکه هم شده برای خودتون پیدا کنید. که نشون بدید جنم کار کردنو دارید و فقط وقتشو ندارید.
    خیلی دخترها رو می شناسم که با این شرایط کنار میان. خیلی هم خوشحال می شن تازه!
    اما پیشنهادم اینه که یه کار پاره وقت قبول کنن برن خواستگاری، که نگن بیکارن.
    »ن به شخصه تحصیلات برام مهمتره! با عقد طولانی مدت هم مشکلی ندارم ولی اگه وبلاگمو بخونیین پست آخرم یه مورد مشابه شما رو نوشتم که از نظر من مشکلی ناشت ولی خونوادم اصلا و ابدا موافق نبودن خب منم به نظرشون احترام گذاشتم!ضمناا 22 سالم هم هست
    اینکه تمام و کمال بخوان برن خواستگاری که رویایی بیش نیست
    بنابراین بهتره اصلا به این روش برای آیندشون برنامه ریزی نکنند
    چون به نظر من باعث سرخوردگی و نا امیدیشون میشه
    یا اینکه چند سال دیگه خودشون به این نتیجه میرسن که این روش رویایی بیش نبوده
    از طرف دیگه عقد طولانی مدت هم چندان مناسب نیست
    ولی من برخلاف سارا معتقدم که دختری که 26-27 سالشه
    و در شرایط آقا هم هست
    یعنی اونم دانشجوی دکتراست
    میتونه عقد طولانی مدت (2-3 سال) را هم تا حدی بپذیره
    ولی یه دختر کم سن و سال که در شرایط آقا نیست
    و شاید هم تصور رویایی نسبت به یه دانشجوی دکترا دارد
    براش عقد طولانی مدت قابل قبول نیست
    به نظر من ازدواج با یه دختر کم سن و سال برای این آقا
    در شرایطی میتونه مناسب باشه که اون دختر هم سرگرم درس خوندن باشه
    مثلا سال اول لیسانس باشه و
    این آقا هم بتونه اختلاف سنی 7-8 سال را مدیریت کنه
    در غیر این صورت براشون دردسر میشه

    در مورد سوال دوم هم باید بگم که هیچ کدوم از گزینه های الف و ب مطلوب من نیستند
    من نه یک تاجر دیپلم را به امید ادامه تحصیل می پذیرم
    و نه یک دانشجوی دکترایی که تازه بعد از اتمام تحصیلش میخواد بره دنبال کار
    به این آقا هم توصیه میکنم کار نیمه وقت در کنار تحصیل را انتخاب کنند
    هر چند اگه نشه باهاش یک زندگی دو نفره را اداره کرد
    اما برای استقلال مالی خودشون خیلی هم خوبه
    اینم بگم همسرم ٥ سال از من بزرگترن :)
    من سنم ٢١ سال هست، من و نامزدم یه نسبت فامیلی دور داریم، والا ایشون الان دانشجوی دکتراست ولی سربازی نرفته و شاغل هم نیست، من با این سنم و شرایطی که داریم با عقد طولانی مشکلی ندارم، نه من و نه خونوادم (که خونواده ایشون رو میشناسن و این هم عامل مهمی هست)
    بستگی به مورد داره! دختری مث من که 28 سالشه نمیتونه عقد طولانی مدت رو قبول کنه دیگه!!! ولی کم سن باشه میتونه!!! در مورد سوال دوم کار رو ترجیح میدم!
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">